ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ,ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙΣ ΕΜΕΝΑ.

Γράφω για εμένα.....
να εκτονωθώ !
Γράφω για εμένα...
διέξοδο να βρω !
Γράφω για εμένα....
γράφω και για εσένα........
που ξέχασες τι σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
γράφω και για σένα.....
που σήμερα νιώθεις άτρωτος,
που δεν γνωρίζεις το σύμπαν -
που δεν νιώθεις το σύμπαν,
που μέσα στη μηδαμινή σου ψευτο-ευτυχία,
χάνεσαι σε κήπους ,
που βρίθουν στην ακολασία !
Γράφω και με νοιάζει
για σένα που πεθαίνεις
αργά
και δεν το καταλαβαίνεις.
Γράφω σε ένα τοίχο 
ένα όνομα
 που δεν γνωρίζεις
γράφω μια συλλαβή
που ποτέ σου δεν θα ορίζεις   
Σου γράφω τώρα 
που οι καιροί σου μοιάζουν
σου γράφω τώρα
που όλα τα κομμάτια
αφύσικα ταιριάζουν
Σου γράφω
 και ας περνά η ώρα 
σου γράφω 
από μια άγνωστη χώρα !  

Σαν πέφτουν οι μάσκες...

Πώς να δαμάσεις την σκέψη ;
Πώς να φυλακίσεις την ψυχή ;
Αντικατοπτρισμός η κάθε στέψη !
Άσωτο το ψέμα από την αρχή !
Ψεύτικη η μορφή,
ψεύτικο και το φιλί !
Δεν ζούμε, είπε, σε ρομαντική εποχή !
Αν ανοίξεις τα μάτια,
η αλήθεια αβίαστα θα βγει !


Σαν πέφτουν οι μάσκες 
από τα προσωπεία,
χάσκει ξεδιάντροπα η αηδία !!!  

Εγωισμός.

Ενθουσιασμός-ορμή-πάθος ! Όλα -μα όλα ,ήταν λάθος ! Μιλάω για εκείνον τον συλλογισμό, που έκανες από τον παιδικό σου τον καιρό ! Άν ο κόσμος νιώσει και σκεφθεί- αναρωτήσου μόνο- πού θα βρεθεί τόση αντοχή ; Δεν τον χρειάζεται η κοινωνία τον συλλογισμό- ούτε τον καθημερινό προβληματισμό ! Επιθυμεί την ματαιοδοξία- με αυταρέσκεια να λέει- πως ότι κάνει έχει αξία ! Δεν θέλει πληγή ο εγωισμός- μόνο έτσι παραμένει ζωντανός !

Να προλάβω...

Να κυνηγήσω τη σιωπή,πριν τη προλάβει η φωνή !
Να περπατήσω στα δύσβατα τα μονοπάτια,
πριν εμφανιστούν τα ματωμένα αγκάθια !
Να προλάβω να ζήσω μέρες ειρηνικές,
πριν ν'ακουστούν στα σύννεφα οι φονικές κραυγές !

Αγρίμι εγεννήθηκα...........

Αγρίμι εγεννήθηκα
κι αγρίμι θα πεθάνω !
Κακό όμως δεν σκέφτηκα,
ποτέ μου να σου κάνω !
Να με κρύψει η νύχτα
σαν λιποτάκτη,
ψέματα αν λέω !
Να χωθώ στο μονοπάτι
και σαν άγιος λύκος,
να προσκυνήσω το ωραίο !
Να πετάξω το 'τρόπαιο'
που κράταγα
 χρόνια τώρα !
Νά ! 
ένας ταπεινός,
να ακουστεί
σ'όλη την χώρα !
Και έφτασα στην πηγή μου
να αναπαυτεί η ψυχή μου !

Ποιος ;

Κρύψου,
 δειλέ κουρέα !
Φονικό,
η κάθε σου παρέα !
Οργή,
που δεν την ξέρεις,
στο σπιτικό,
θέλεις να τη φέρεις !
Αφελή τυφλέ,
χάθηκες στο σύνολο,
της ψευτιάς !
Αδίστακτε πολιτικέ,
ενώθηκες στο σύνολο,
της κλεψιάς !
Ποιος κλαίει,
σε όνειρα που δεν θυμάται ;
Ποιος την ζωή που έκλεψε,
άσκοπα λυπάται ;

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !

Πως να μην φωνάξεις ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ;
Πως να μην αδράξεις την ευκαιρία....
για το μέλλον.....
των παιδιών σου !
Οχι μόνο στους δρόμους θα βγω,
όχι ,
αυτή την φορά,
δεν θα σε φοβηθώ !
Επειδή η πείνα πλησιάζει
κι ο θάνατος μαζί,
επειδή η αδικία ,
μας ματώνει τη ψυχή,
χείμαρρος η οργή μας,
θα πνίξει 
τον εκτελεστή !!!

Σ'αγαπώ !

Σοκάκι ήρεμο
 η αγκαλιά σου !
Λουλούδια γέμιζα,
κάθε μέρα την καρδιά σου !
Χέρια δροσερά το καλοκαίρι,
ένιωθα την αίσθηση,
κάθε μεσημέρι !
Αθώο βλέμμα μικρού κοριτσιού,
με ένα χαμόγελο,
που δεν είδα αλλού ,
σ'αγάπησα και σ'αγαπώ !

Κουφάρια αμέτρητα...

Πως να αλλάξει η ιστορία ;
Σαν χθες γεννήθηκε 
η προδοσία !
Η αλήθεια λένε,
είναι μία !
Σε λάθος μυαλό
γεννήθηκε η βία !
Συντρίμια η λογική !
Ένα μωρό γεννήθηκε
και το βάφτισαν πολεμιστή !
Και ήρθε η παγωνιά !
Κουφάρια αμέτρητα,
σε μια γωνιά !

Σου γράφω...

Μεθυσμένη....Χαμογελούσες.

Μια μελωδία.

ΑΓΑΠΗ.

'' Δεν έχει η αγάπη όρια - μήτε καμιά είναι όμοια !

Οι αισθήσεις του κορμιού-είναι απόρροια του μυαλού '' 


( ΑΓΑΠΗ )

Αθάνατο πουλί.

Δεν μιλούσε σε κανένα ,
κι όλα τά'νιωθε σαν ξένα !
Γνώριζε πως ξεχωρίζει !
Γαλήνευε σαν έβλεπε ,
το κύμα να αφρίζει !
Δεν ήταν γεννημένη 
για ήρεμα νερά !
Δεν το επιδίωκε,
μα ερχόταν μόνη της η μοναξιά!
Γυρνούσε σαν μια τρελή,
μόνη στα βουνά,
έψαχνε να βρει ,
νόημα στα κρυφά !
Γνώρισε στο όνειρο,
τον πικρό καημό,
'δεν θα με πιστέψουνε',
μονολογούσε για καιρό !
Το ήξερε πως τα στοιχειά,
τα μισεί η ανθρωπιά ! 
Συνέχισε να ζει,
σαν αθάνατο πουλί !




(Σε ένα κόσμο, που όλα πρέπει είναι μαύρα ή άσπρα.......
σε ένα κόσμο, που όλα πρέπει να είναι 'απλά-κατανοητά'....
σε ένα κόσμο,που χάνεται σταδιακά.............
πάντα θα υπάρχουν ...............
αθάνατα πουλιά !)

Να βλέπεις στο παιδί - την πιο όμορφη σκηνή !

Να βλέπεις να χαμογελά  !
Να βλέπεις την πιο αγαθή ματιά ! 
Να βλέπεις το όνειρο στα μάτια του !
Να βλέπεις τα ήρεμα τα νιάτα του !
Να  βλέπεις τον καθρέφτη της ψυχής του !
Να βλέπεις την ελπίδα στην ύπαρξή του !
Να βλέπεις την αγάπη την πιο μεγάλη !
Να βλέπεις ένα άνθος στο ακρογιάλι !
Να βλέπεις στο πρόσωπό του την δημιουργία !
Να βλέπεις αληθινή την κάθε του επιθυμία !
Να βλέπεις όλο το σύμπαν σε ένα προσωπάκι !
Να βλέπεις την πηγή με τ'αστείρευτο νεράκι ! 
Να βλέπεις .......και να νιώθεις !!!!

ΑΣΥΝΔΕΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..........

Ήταν σαν δυό ξένοι,μες στην πολυκοσμία 
κι έβλεπες στα μάτια της την μελαγχολία !
Δεν ήθελε το φιλί,άλλος να το δει
το ένιωθε σαν μία,μυστική στιγμή!
Ήταν μια παγίδα του εγωισμού ;
Ήταν ένα άγγιγμα,στο χάος του ουρανού ;
Ίχνοι δεν υπήρχαν,μέσα στην ψυχή,
μονάχα αγάπησε την τρέλα
που ήρθε να τον βρει !
''Σκόρπισα την γαλήνη'' ψιθύρησε στην μοναξιά,
''ήθελα ειρήνη ,μα αγόρασα σκλαβιά'' !
Άλλη μια χαμένη ευκαιρία !
Αγκάλιασε το άπειρο ,με ερωτική λαγνεία !
Βυθίστηκε η σκέψη !
Ποιός να τον νιώσει-ποιός να τον πιστέψει; 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ !

Γυρίζω εκεί !
Εκεί που μίλαγε,
η μαγεμένη γη !
20 χρόνια περάσαν σαν ίχνος.......
η φύση δεν σ'αφήνει ,
να σε πάρει ο ύπνος !
Θα υπάρχει χώρος στην αμμουδιά ;
Θα υπάρχει ακόμη η σιγαλιά ;
Ήταν όμορφα χρόνια !
Ήταν η εποχή που ανταμώναν τα αηδόνια !
20 χρόνια προσμονής !
Ήρθε η ώρα,
της ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ !!!!!

Αντιστροφή.

Η θλίψη που γέννησε το αίσθημα,
σε οδήγησε στα ίχνη της απελπισίας !
Ακούραστη η μάχη της φαντασίας,
υπόγραψες τελικά το 'αίτημα' !
Συμβιβάστηκες με το τωρινό ,
εσύ που το θεωρούσες ,
πάντα εχθρό !
Δάκρυα χαμένα στο χώμα 
και η αγάπη που χάθηκε,
να σου καίει το στόμα !
Δεν είχες σχέδιο-το άφησες να κοιλάει,
ο δαίμονας μέσα σου-ποτέ δεν ξεχνάει !
Δεν θες να θυμάσαι-δεν θες να ελπίζεις,
σου αρκεί την χαρά-στους άλλους να χαρίζεις !
Μια λέξη -όλη η ζωή !
Μια ματιά σου - μου αρκεί ! 

ΣΤΙΓΜΕΣ

Χορεύουν οι λέξεις στο μυαλό ,
αυτό το καλοκαίρι,
σ'ένα τρελό ρυθμό !
Μαυρίζουν απ'τον ήλιο τον πολύ
και χάνεται κάθε έννοια σωστή !
Αλαζονικά βγαίνει μια μπροστά
κι αποκαλεί τις άλλες μηδενικά !
Οι αδύναμες ψυχές-
ζουν τον εφιάλτη.....
στις ΣΤΙΓΜΕΣ !!!

ΑΕΡΙΚΟ !

Κρυμένος στην θαλασσοσπηλιά,
διoρθώνεις τα μυαλά !
Χαρούμενα τα κάνεις,
στο νόημά σου φθάνεις !
Κι ύστερα στον ουρανό τ'αφήνεις,
στον κόσμο να εισχωρήσουνε,
εντολή τα δίνεις !
Μα θέλουν χρόνο αρκετό,
να πετάξουν ,
πάνω απ'τον ωκεανό !
Κι αναρρωτιέσαι πόσα θά'χουν μείνει,
αφού τ'αρπακτικό
τον δρόμο τους τον κλείνει !
Είναι όμως εκπαιδευμένα-
γι αυτό κι ευελπιστείς-
όλα μην παν χαμένα !
Ένα θες να επιζήσει
κι αυτό εκατομμύρια θα γεννήσει !
Φαντάζεσαι τον κόσμο με το γέλιο
κι αυτό για σένα ,σημαίνει τέλειο !
Φαντάζεσαι τον κόσμο να τραγουδά
κι αυτό από μόνο του σ'απορροφά !

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ !

Πως μπορούν οι κενές ψυχές ,
να νιώσουν σκέψεις μελαγχολικές ;
Η μελαγχολία,
που τα πιο μεγάλα αισθήματα γεννά !
Η μελαγχολία ,
που στρώνει τον δρόμο στην χαρά !
Η μελαγχολία ,
γι αυτούς που την πιστεύουν !
Η μελαγχολία,
οι άλλοι περισσεύουν !

ΝΕΚΡΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ !

Γιατί να φεύγουνε τα άτομα τα γελαστά ;

Γιατί μας αφήνουνε στην μοναξιά ;

Γιατί μας αφήνουν με θύμισες παλιές ;

Γιατί να μην ζούμε για πάντα τις χαρές ;

Γιατί δεν μπόρεσες να κρατηθείς ;

Γιατί και συ απ'την ζωή μου να χαθείς ;

Γιατί να μην σε πιστέψω πως λες αλήθεια ;

Γιατί να πλάθω καινούρια παραμύθια ;

Γιατί το μυαλό να μην το δέχεται ;

Γιατί αφού το μοιραίο το βλέπει κι έρχεται ;

Γιατί ως την τελευταία στιγμή ;

Γιατί να δω την τελευταία σου πνοή ;

Γιατί μ'έριξες για πάντα στο σκοτάδι ;

΄Γιατί δεν ένιωσες το τελευταίο μου το χάδι ;

ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΕΣ ; ΓΙΑΤΙ ; 

ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ.......ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ !

Σε μια πόλη δίχως στέμμα.......

Σε μια πόλη που δεν χορταίνει αίμα.....

Σε μια πόλη απ'όλους αφημένη....

Σε μια πόλη καταδικασμένη.....

Σε μια πόλη που ζυγώνει ο ουρανός.....

Σε μια πόλη που την ξέχασε ο θεός.....

Σε μια πόλη που πουλάει την ψυχή.....

Σε μια πόλη που ζούνε οι νεκροί........

ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ......... ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ !!!

ΦΥΛΑΚΗ

Υποτάχθηκε στο σύστημα 

δίχως να το καταλάβει !

Δεν πίστευε ποτέ

πως μπορεί να τον 'συλλάβει' !

Όλοι τον βλέπαν και τον επαινούσαν !

Μέσα του όμως,

αδηφάγα τέρατα,

τα σωθικά του τα ρουφούσαν !

Διέξοδος πλέον δεν υπάρχει γι αυτόν,

τον θάνατο περιμένει αναφανδόν !

ΤΑΞΙΔΙΑ

Ταξιδεύεις στα νησιά,

να διώξεις από μέσα σου........

την μοναξιά !!!

Ταξιδεύεις στο βουνό......

ν'αναπνεύσει το μυαλό !!!

Ταξιδεύεις με την φαντασία....

όταν σε πνίγει η αφασία !!!

Ταξιδεύεις με την μουσική....

να γαληνέψεις την ψυχή !!!

Ταξιδεύεις γενικώς.....

γιατί δεν γίνεται αλλιώς !!!!

TEΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ !

Κοκκίνησε η νύχτα από το αίμα ! 
Έβλεπες τις σκιές από τα βέλη,
να καρφώνουν τον καθένα !
Άντρεψε η φύση και υποπτεύθηκε !


'Εγώ δεν θα καταστραφώ'

μας ειρωνεύτηκε !

Δεν είναι μίσος - δεν είναι πληγή,

το ξεκίνημα είναι,

από τον θάνατο - προς μια δίκαιη ζωή !